متن نثر:

---

.... عشق، همین نزدیکی‌ها بود کنار عاشقانه‌های تو در آرزوهای به ظاهر محال... روز و شب در اندیشه‌ی وصال بودی و پُر از شور و خیال... او تو را به خود فراخوانده بود.. می‌خواستی با چشمانت ذره‌ذره وجودش را ببینی، می‌خواستی تمام هوای بودنش را در وجودت حبس کنی و با آن نفس بکشی، می‌خواستی مزین به نام حج شوی.. می‌خواستی حاجی شویی... اما افسوس گذر روزگار، ورقی است ناپایدار... و پدر، تو رفتی، ... و چه دردناک که نگاهت به سوی آن قبله و محراب عشق، خیره ماند...! رفتی پدر، اما نرفت این آرزو ز سر، ... از فکر یک پسر، تا شود وارث و خواهان رویاهای تو و این چنین شد که: پسر را که دارد نشان از پدر، تو همره بخوانش، که دارد اثر ...! قسمت نشد بر خاک یار، بوسه بزنی اما در عوض، فرزندی به آن دیار رهسپار شد تا بوسه‌باران کند خاک را، تا به شکفتن دعوت کند آرزوهای پاک را ... اگر جسم‌ات به او نرسید اما روحت در کالبد یک شور دیگر و از نیابت یک عشق تازه، به درگاه احدیت رسید تا پیام گرم تو و سلام آکنده از مهر و عشق تو را به ابدیت برساند...و او هم چه عاشقانه، سلام گرمت را پاسخ گفت... آنچنان که ردای زیارت را بر دوش پسرت انداخت تا هم پدر، این عاشقانه را حس کرده باشد و هم پسر آنرا لمس...! صدای سلامش را می‌شنوی پدر...؟ نور خدا در دستان و چهره پسرت جاری‌است و آنرا برای تو به سوغات آورده.. تا بدانی هیچ خیالی، محال نیست و عشق، ماندنی‌است و تکرار آن تا ابدیت، دیدنی‌است... اگرچه فرصتی نبود تا تو به نگار خود در سرزمین الهام‌های الهی برسی اما الهامی از آن سرزمین بر دل فرزندت جاری شد تا بجای تو قدم به خاک معطر از عطر او بگذارد تا به همراه هم و برای تداوم نسلی پر از عشق، به طواف کعبه درآیید... کعبه، قبله‌گاه امید میلیون‌ها عاشق مشتاق است که در پی معشوق، تلخی راه و سختی جانکاه را بر دوش می‌کشند تا به طواف آن محبوبی بروند که هم، بهترین راه است و هم، آگاه! تکرار این اتفاق خوشایند و این وصال ارزشمند را آرزومندیم... روحت شاد و سرشار از معرفت طواف حرم الهي و زيارت هر دوی شما مقبول درگاه حق...!
.....

سفارش دهنده:

---

مرتضی دبیرفدعمی


نظر او درباره تابلوشعر:

---

تشکر دوست عزیز - - خیلیییی زیبا -کیییف کردم